wszystkie dzieci usnąć nie mogą. Siedzą w oknie i wypatrują . sanie, które nadlatują. W saniach Mikołaj dumnie sobie siedzi, tej nocy wiele dzieci odwiedzi. Ma dla nich prezentów wór cały, widział jak przez cały rok się starały. Bo żeby zasłużyć na prezent od niego, trzeba być grzecznym i nie czynić nic złego. II. Imię Mikołaj dla dziecka. Mikołaj w dzieciństwie jest bardzo rodzinny, kochający i odpowiedzialny. Ważne są dla niego dobre relacje z rodziną i pomimo że jest samodzielny, ceni sobie jej wsparcie w życiowych wyborach. Chętnie towarzyszy rodzinie i przyjaciołom w podróżach, zabawach i ciekawych wydarzeniach. Biskup Mikołaj Z Miry Kolorowanka Witraż. Ozdoby, zima, boże narodzenie opis: Według średniowiecznej hagiografii żył na. Św. Mikołaju pamiętaj o nas! Parafia Rzymskokatolicka pw (2) wskrzeszający troje dzieci z. Na tym chomiku po naciśnięciu zielonego przycisku znajdziesz jeszcze inne. Święty mikołaj z miry — witraż. Piękna i oryginalna bombka mikołaj biskup. Najstarsze Taki chwyt marketingowy zadziałał - wycieczkę do sklepu u swoich rodziców wyprosiły tysiące dzieci. Wkrótce w centrach handlowych zaczął pojawiać się żywy Święty Mikołaj, który przyciągał jeszcze większe tłumy, stając się prawdziwą świąteczną atrakcją nie tylko dla dzieci, ale i dorosłych. Święty od prezentów. Za życia biskup Myry zasłynął z hojności i dobrego serca. Mikołaj urodził się prawdopodobnie ok. 270 r. w Licji, w miejscowości Patras, jako jedyne dziecko zamożnego małżeństwa chrześcijańskiego. Od młodości wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale był też bardzo wrażliwy na ludzkie nieszczęścia. Jeśli zapytamy się jak wygląda św. mikołaj większość dzieci a zapewne i dorosłych opisze nam postać dobrotliwego staruszka z długą siwą brodą, ubranego w czerwony kubrak obszyty białym futrem, taką samą czapkę i czerwone spodnie włożone w długie buty. Nieodłącznym atrybutem tak postrzeganego mikołaja jest ogromny wór jseJOP. Scenariusz zajęć w grupie 4 -latkówTemat: Dla chcącego nic trudnegoCele ogólne:kształtowanie u dzieci pozytywnych postaw wobec innych ludzi,kształtowanie umiejętności rozróżniania dobra i zła, zachęcanie do udzielania pomocy bliźnim na miarę własnych operacyjne:Dziecko:zaśpiewa piosenkę ilustrując ja ruchem;ułoży z części postaci Mikołaja z 6 częściopisze wygląd Mikołajabędzie kontynuowało rytm rozpoczęty przez nauczycielawskaże poprawnie społecznie zachowania dzieciwyjaśni dlaczego Mikołaj został świętymopowie, w jaki sposób może pomóc innympoprawnie wykona skoki obunóżułoży kompozycję świąteczną na kartce i ją przyklei zgodnie z poleceniemspróbuje wyjaśnić, co to znaczy być dobrym dla pracy: -czynne -oglądowe -słowne-metoda storylineForma zajęć: grupowa, dydaktyczne: list od Mikołaja, ilustracje do opowiadania, płyta CD z piosenką, 4 skakanki, piłka, klocki, emblematy małych i dużych prezentów, dzwoneczek, tamburyno, kolorowe kartki, wycięte choinki, bombki, aniołki, gwiazdy, cekiny, brokat, klej, wycięte elementy postaci Mikołaja (czapka, tułów, ręce, nogi). Przebieg:1. Odczytanie listu do dzieci od Świętego dzieci! Odwiedziłem Was tydzień temu w przedszkolu i ciągle pamiętam tę niezwykłą wizytę. Zaśpiewaliście mi piękną piosenkę i powiedzieliście ładny wierszyk. Obserwowałem Was od dawna i dużo się o Was dowiedziałem. Dziś chciałbym Wam opowiedzieć trochę o sobie, o tym, że trzeba pomagać innym i o tym, jak zostać świętym. Za chwilę z Waszą Panią przeniesiecie się do mojej krainy. Na początek jednak proszę Was zaśpiewajcie raz jeszcze piosenkę, którą śpiewaliście w trakcie mojej wizyty w Waszym przedszkolu. Próbowałem ją zaśpiewać moim reniferom ale nie pamiętałem dokładnie słów. Pozdrawiam Was serdecznie. Święty Mikołaj. 2. Wspólny śpiew piosenki „Piosenka o św. Mikołaju” z ilustracją ruchową. 3. Zabawa ruchowa „Podróż do krainy Mikołaja” - nauczyciel układa ze skakanek cztery linie – przeszkody, które należy pokonać, żeby dotrzeć do krainy Mikołaja. Dzieci ustawiają się w rzędzie i kolejno przeskakują obunóż przez Opowiadanie fragmentami historii św. Mikołaja przez nauczyciela na podstawie opowiadania E. Stadtmuller „O Świętym Mikołaju”. Po każdym fragmencie dzieci odpowiadają na pytania i wykonują określone zadanie. a)Młody Mikołaj mieszkał w pięknym pałacu. Miał mnóstwo pieniędzy, eleganckie stroje, powozy...Myślicie pewnie, że niczego nie brakowało mu do szczęścia. Otóż brakowało ... Czuł się bardzo samotny, odkąd jego ukochani rodzice zamieszkali w niebie. -Oddałbym z radością wszystkie skarby świata, aby choć przez chwilę posiedzieć z nimi przy kominku – żalił się staremu słudze Franciszkowi, który znał go od dziecka i kochał jak własnego syna. Franciszek opowiedział mu o sierotach, które zostały na świecie zupełnie same. Brakowało mu jedzenia, ubrań a nawet butów. Mikołaj słuchał tego wszystkiego z oczami szeroko otwartymi ze zdumienia. Nigdy nie przyszło mu do głowy, że czyimś zmartwieniem może być brak butów na zimę. -Jak myślicie, co postanowił zrobić Mikołaj? -Co mógł zrobić Mikołaj, żeby pomóc biednym dzieciom? Zadanie: Scenki dramowe: I – dziewczynka siedzi smutna, pozostałe bawią się nie zwracając uwagi na dziewczynkę. II – chłopcy grający w piłkę zapraszają do zabawy nowego kolegę, który jeszcze nikogo nie zna. III – dziewczynka ma trudności w posprzątaniu klocków, koleżanki proponują jej pomoc. IV – chłopiec przewrócił się w trakcie spaceru, inne dzieci zaczynają się z niego śmiać. Wybrane dzieci próbują przy pomocy nauczyciela przedstawić omówione scenki. Pozostałe dzieci oceniają, które zachowania są pozytywne (dobre) a, które negatywne (złe) i wyjaśniają, jak powinny się dzieci zachować. b)Mikołaj postanowił pomóc biednym dzieciom. -Nie mogę tak po prostu dać im pieniędzy. Dam im to, czego potrzebują, ale w taki sposób, żeby nikt się nie domyślał nawet, od kogo ten prezent pochodzi – pomyślał Mikołaj i poczuł, że znów chce mu się żyć. Następnego dnia w sąsiedniej mieścinie wybrał dla dzieci ciepłe płaszcze, czapki, skarpety i buty. Już miał wracać do domu z workiem pełnym podarków, gdy zauważył kram ze słodkimi precelkami. Jeszcze dokupił parę zabawek.... Tak, teraz miał już wszystko co trzeba. -Jaką niespodziankę przygotował Mikołaj dla dzieci? -Co kupił Mikołaj? -Jak myślicie co było dalej? Zadanie: Układanie rytmów przez kolejne dziecko – „mały prezent”, „duży prezent”, „mały prezent”... .c)Gdy zapadła noc, Mikołaj założył długi ciemny płaszcz, narzucił na głowę kaptur i po cichutku wyszedł z domu. Na paluszkach podszedł pod dom dzieci. Wyglądało na to, że śpią. Ucieszył się, gdy zobaczył leciutko uchylone okno. Wrzucił worek z prezentami do środka i... dał nogi za pas! Gdy nad ranem zasypiał w swoim wygodnym i ciepłym łóżku, czuł, że w jego życiu wydarzyło się coś niezwykłego. Rano Franciszek opowiadał Mikołajowi: - Ktoś obdarował te osierocone dzieciaki. Gdy obudziły się rano, znalazły worek pełen wspaniałych darów: ciepłych ubrań, łakoci...Ile było krzyków, pisków i uścisków...Zbiegli się ludziska i oczom nie wierzyli. Niektórzy mówili, że to jakiś dobry anioł sfrunął z nieba, aby biedne dzieci poratować. - A ty co o tym myślisz? - zapytał rozbawiony Mikołaj. -Ja myślę, że to nie żaden anioł, tylko człowiek o dobrym i wrażliwym sercu – uśmiechnął się mądry Franciszek. -W jaki sposób Mikołaj dał prezenty dzieciom? -Jak myślicie dlaczego nie chciał, żeby go ktoś widział? Zadanie: Ćwiczenie słuchowe „Gdzie jest dzwoneczek?” - wybrane dziecko siedzi w środku koła z zamkniętymi oczami. Nauczyciel wybiera dziecko, któremu daje świąteczny dzwoneczek. Dziecko siedzące w kole wskazuje, skąd dochodzi dźwięk. Zabawę powtarzamy kilka razy. d)Rozmowie Mikołaja i Franciszka przysłuchiwała się kucharka. -Gdybyż na świecie takich aniołów w ludzkiej skórze było na świecie więcej. Ileż razy czyjś ciężki los można by odmienić. Opowiedziała im o młodej dziewczynie, która nie mogła wyjść za mąż, ponieważ jej rodzice nie mieli pieniędzy na posag dla niej. -A taki posag to jakaś duża kwota? - zapytał Mikołaj. Gdy usłyszał odpowiedź, w milczeniu pokiwał tylko głową. Kilka dni później obdarowana w tajemniczy sposób Marysia znów płakała, lecz tym razem ze szczęścia. -Kto pomógł Marysi zdobyć pieniądze na ślub? -Jak my możemy pomóc innym? Zadanie: Dzieci wykonują kartkę dla podopiecznych Domu Pomocy Społecznej w Pabianicach, którzy są samotni. Na kartce układają kompozycję świąteczną (choinka, prezenty, bombki, aniołek, śnieżynki) i przyklejają ją. Ozdabiają kartkę kolorowymi cekinami i brokatem. e)Po obdarowaniu biednej panny mieszkańców miasteczka jeszcze mocniej dręczyło pytanie – kim jest tajemniczy anioł? Byli tacy, którzy widzieli postać w długim ciemnym płaszczu z kapturem, przemierzającą nocą uliczki miasta. Mikołaj po cichu rozdał resztę swojego majątku, a to, co mu zostało, czyli własne życie, ofiarował Panu Bogu. Długie lata był biskupem, a ludzie do dziś wspominają jego imię, szczególnie 6 grudnia, gdy tak jak kiedyś wędruje do dzieci z workiem pełnym się stało z majątkiem Mikołaja? -Dlaczego Mikołaj został uznany za świętego? -Co to znaczy być dobrym dla innych? -Jak wyglądał Mikołaj? Zadanie: Dzieci wspólnie układają postaci Mikołaja z 6 części – głowa z czapką biskupią, tułów, ręce, nogi. Opisują wygląd Mikołaja, zwracając uwagę na jego strój, brodę czapkę biskupią. 5. Zabawa ruchowa „Rozdajemy prezenty” - nauczyciel gra na tamburynie. W sali rozrzucone są emblematy prezentów. Kiedy nauczyciel przestaje grać dzieci, którym zajęcia się podobały podnoszą emblemat dużego prezentu. Dzieci, którym zajęcia się nie podobały podnoszą emblemat małego prezentu. Święty Mikołaj jest przede wszystkim patronem i świętym najbardziej ukochanym przez dzieci, gdyż to one uwielbiają otrzymywać różne podarki i prezenty. Dawno, dawno temu, daleko stąd, żył duchowny, który pragnął nade wszystko, by ludzie byli szczęśliwi. Przez całe życie pomagał biednym, a czynił to w sposób tak dyskretny, że nikt z obdarowanych nie domyślał się nawet, skąd pochodzą rzeczy znajdowane pod drzwiami lub wpadające przez okno. I choć w zamian dobroczyńca nie oczekiwał nawet dobrego słowa, wieść o jego szlachetnych uczynkach rozeszła się po świecie lotem błyskawicy. Wkrótce duchowny został biskupem, a gdy dopełniły się jego dni na ziemskim padole – świętym. Źródła mówią, że Święty Mikołaj urodził się w mieście Patara, ale nie wiadomo kiedy. Na początku IV wieku został biskupem Miry, miasta, które dziś leży w Turcji, w prowincji Antalya. Już w połowie IV stulecia cesarz Justynian zbudował w Konstantynopolu świątynię ku jego czci. Kościół w Mirze, w którym go pochowano, szybko stał się celem pielgrzymek. W 1087 roku włoscy kupcy i piraci, chroniąc relikwie swego patrona przed muzułmanami, wykradli je i wywieźli do Bari w Apulii, gdzie Święty Mikołaj stał się patronem miasta. Do dzisiaj co drugie dziecko w tej okolicy Włoch dostaje imię Nicola lub Nicoletta. Nie wiadomo, jak wyglądał ten prawdziwy święty. Był biskupem, przedstawiany jest zatem w długiej, purpurowej szacie, z laską-pastorałem i w wysokiej czapie, zwanej mitrą. Zwykle dźwigał wypchany worek, a kto się do Świętego Mikołaja szczerze pomodlił, otrzymywał to, czego pragnął… Od czasu, gdy święty stąpał po ziemi, minęło szesnaście stuleci. Miasto, gdzie żył, nie nazywa się już Mira, lecz Demre (lub Kale). Jest tam co prawda świątynia rzymskokatolicka, stojąca w tym samym miejscu, co pierwszy kościół zbudowany ku czci Świętego Mikołaja, ale dla miejscowych nie ma już znaczenia, bo tereny dawnego cesarstwa rzymskiego należą dziś do Turcji, w której dominującą religią jest islam. Laponia – ojczyzna świętego Mikołaja Przed 15 laty minister spraw zagranicznych Finlandii uroczyście przekazał Laponię świętemu Mikołajowi. Laponia to kraina leżąca w północnej Finlandii, w części poza kręgiem polarnym. Jest miejscem dzikim i słabo zaludnionym, do którego dostępu broni surowy klimat i groźna przyroda. Zamieszkują ją twardzi hodowcy reniferów. Wydaje się, że są niewrażliwi na zimno – potrafią nawet zażywać kąpieli pomiędzy dryfującymi krami! Podczas letnich miesięcy słońce nie zachodzi nad Laponią przez 2 – 3 miesiące. Zimą zaś pojawia się na parę godzin dziennie. Temperatura spada wtedy poniżej minus 30 stopni, na szczęście suche powietrze łagodzi skutki mrozu. Nocami można wtedy podziwiać wspaniałe zorze polarne: księżyc, rozszczepione pasma czerwonego, żółtego i zielonego światła tworzą magiczne, śnieżne krajobrazy. Laponia stanowi, mimo swego klimatu, swoistą atrakcję turystyczną. Zimowe wyprawy psimi zaprzęgami, obejrzenie wyścigów reniferów, dostarczą wrażeń na całe życie. Głównym celem turystów bywa zazwyczaj stolica Laponii – Rovaniemi. Przyciąga ich tam niesamowite pragnienie odwiedzenia Wioski Świętego Mikołaja leżącej 8 km od miasta. W samym Rovaniemi znajduje się interesujące muzeum Laponii i Ośrodek Nauk Arktycznych. Miejscowe restauracje serwują tradycyjne ludowe przysmaki: potrawę z renifera – “posoliha”, a także likier z arktycznych poziomek – “lakka”. Wioska Świętego Mikołaja Rovaniemi to 35-tysięczne miasteczko, 900 kilometrów na północ od Helsinek. Każdego roku odwiedza je ponad pół miliona osób… A to za sprawą bliskości granicy, która biegnie wzdłuż 66. stopnia 32. minuty i 35. sekundy szerokości północnej. Linia ta przebiega 9 kilometrów na północ od miasta i stanowi granicę kręgu polarnego. Tutaj mieszka właśnie Święty Mikołaj. Dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku fińska poczta zaczęła dostarczać w to miejsce listy zaadresowane do Świętego Mikołaja. Pomysł budowy wioski Świętego Mikołaja rzucił fiński dziennikarz Niilo Tarvajrvi. Podchwycili go przedstawiciele lokalnych władz Rovaniemi i Święty Mikołaj stał się mieszkańcem Laponii. Wioska prezentuje się bardzo okazale. Jest tutaj Główne Biuro Świętego Mikołaja, Poczta Główna Świętego Mikołaja, restauracja Świętego Mikołaja, Oficjalny Port Lotniczy Świętego Mikołaja. W wiosce oprócz szczodrego Świętego można również spotkać jego skrzaty oraz pogłaskać renifery (te, które ciągną sanie Mikołaja). Zgodnie z tabliczką zawieszoną na drzwiach biura w okresie świątecznym Święty Mikołaj urzęduje od godziny 9 nawet do 19. W latach ’90 ubiegłego wieku do Rovaniemi przychodziło rocznie blisko milion listów do Świętego Mikołaja. Najwięcej listów wysyłają dzieci z Wielkiej Brytanii, Japonii i oczywiście Polski. Napisz do św. Mikołaja: Santa Claus’ Office FIN-96930 Napapiiri Rovaniemi Finland Opracowanie: Ania Skomentuj comments Święty Mikołaj – biskup. Kolorowanka dla dzieci na Boże Narodzenie. Sprawdź też nasze inne świąteczne malowanki do druku!tradycje i święta Mała czarownica i magiczny eliksirzobacz Mała czarownica – Halloweenzobacz Boże Narodzenie i obrazki religijne Zakładka do książki z Mikołajem do pokolorowaniazobacz Zakładka do książki na Boże Narodzenie do kolorowaniazobacz Świąteczna zakładka do książki – kolorowanka z bałwankiemzobacz Świąteczna zakładka do książki – kolorowanka z reniferemzobacz Jak narysować gwiazdę betlejemskązobacz Mikołaj Zakładka do książki z Mikołajem do pokolorowaniazobacz Jak narysować sanie Mikołajazobacz Jak narysować świętego Mikołajazobacz Kolorowe etykiety do prezentówzobacz Wszystkie kategorie kolorowanek Mikołajki – zeświecczona nazwa dnia Świętego Mikołaja obchodzonego 6 grudnia w katolicyzmie i prawosławiu, ku czci świętego Mikołaja, biskupa Miry. Do XIX wieku był to na ziemiach polskich dzień wolny od pracy. W 1969 roku w Kościele katolickim zniesiono święto, jest to już tylko tzw. wspomnienie dowolne. Od średniowiecza w wigilię tego dnia święty Mikołaj (a właściwie osoba przebrana za niego) przynosił dzieciom prezenty. Współcześnie w Polsce nocą podkłada się dzieciom drobne upominki, małe zabawki, a przede wszystkim słodycze. W XIX i XX wieku obdarzający dzieci podarkami w swoje święto Mikołaj został przekształcony w baśniową postać rozdającą prezenty w Boże Narodzenie, wykorzystywaną w kulturze masowej. Aniołki Mikołaj Mikołaj z prezentami Mikołaj Mikołaj Mikołaj Ubieranie choinki Mikołaj Mikołaj Ubieranie choinki Mikołaj w saniach Mikołaj i renifery sanie z prezentami Renifer Prezenty Ubieranie choinki Nawigacja wpisu „ Święty Mikołaj „ W maleńkim portowym mieście Patara bardzo dawno temu, przed wieloma wiekami mieszkali małżonkowie, starsi oboje, którzy na potomstwo czekali długimi latami. A, że pobożni byli, rano i wieczorem długie, żarliwe modlitwy do Boga słali. Ze łzami w oczach prosili o dziecię. W końcu cudu narodzin doczekali. Bo oto pewnego słonecznego dnia w tym maleńkim , uroczym miasteczku po wielu ,wielu latach oczekiwań, na świat przyszło wymarzone dziecko. Chłopczyk to był prześliczny, maleńki. Wspaniały dar od Boga wszechmocnego. Małżonkowie gorąco dziękowali Bogu za syna tak bardzo upragnionego. W wielkiej pobożności i skromności jedynaka swego kochanego chowali. Choć bogactwa im nigdy nie brakowało, z uciech świata niewiele korzystali. Mikołaj tak na imię mu dano, dobrym był chłopcem, skromnym. Wzorem wszystkich dobrych cnót, z radością pomagał bezdomnym. Wśród nich rozdał cały swój majątek po śmierci rodziców odziedziczony. Czynił to z wielkim taktem, wyczuciem, po cichutku, przez nikogo niezauważony. Pana Boga ukochał nade wszystko. Z pobożności i miłości do niego umartwiał swe ciało, często pościł. Zdarzało się ,że do ust nie brał niczego. Za namową stryja swego, Mikołaj został kapłanem. A po śmierci biskupa miasta Miry, jego godnym następcą mianowany. Słynął z dobroci serca ,wrażliwości. Nie pragnął rozgłosu. Z ukrycia pod osłoną ciemnej, mrocznej nocy udzielał pomocy. Tak czynił zazwyczaj. Miłe niespodzianki rankiem na ubogich i głodnych czekały. W przedziwnych miejscach paczki z żywnością i odzieżą leżały. Mikołaj przeróżne cuda czynił. Rozgłos wielki mu one przysparzały. Czynione z głębi dobrotliwego serca, dodawały mu czci i chwały. Życie poświęcił Bogu i bliźnim. Szóstego grudnia zasiadł w niebie, niebiańskiej krainie Pana Boga- Anioły i świętych mając obok siebie. Dzieci lubią niespodzianki, Ich ulubieńcem jest Mikołaj Święty. Do dzisiaj każdego roku w grudniu maluchy czekają na Mikołajowe prezenty.

święty mikołaj biskup rysunek dla dzieci